- GARAMANTES
- GARAMANTESpop interioris Libyae, Plyllis finitimi, a Garamante Apollinis fil. sic dicti. Hi matrimoniorum expertes passim cum seminis degunt, nullas certas sedes habentes. Virg. Aen. l. 6. v. 794,--------- Super Garamantas et IndosProferet imperium. ---------Idem Eclog. 8. v. 44.Ismarus, aut Rhodope, aut extremi Garamantes.Ad quos est iter inexplicabile, ut ait Plin. l. 5. c. 4. et 8. Vide Tac. l. 4. Hist. c. 51. Garamantes exciverat, gentem indomitam, et inter accolas Latrociniis fecundam. Lucano nudi, Civ. Bell. l. 4. v. 334. et 679. ac inculti l. 9. v. 460. et 512. dicuntur. Velox Garamas, Claud. l. 1. in 1. Cons. Stilich. Carm. 21. v. 255.et355. Edyllia Nilus Carm. 47. v. 20. et atrox, Silio, Ital. Punic. Bell. l. XI. v. 181. inops autem Senecae in Hippolyto. Act. 1. v. 67. Nic. Lloydius. Hodie regnum Borno hi populi constituunt, partim candidi, partim nigri, comes, et ex parte mercaturae dediti: sed uxorum communione, et religionis exiguâ curâ priscos aemulantur. Vide ulterius Strab. l. 2. p. 31. l. 17. p. 835. Cluv. l. 6. c. 4. etc. Hinc Garamanticus Sil. Ital. Bell. Punic. l. 1. v. 142.Dum fert Herculeis Garamantica signa columnis.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.